Alleen...of eenzaam...

Ik denk dat wij allen erover al gepraten hebben. En dat ieder van ons maar eens in zijn leven daarover heeft gedacht. Wat betekent èèn en wat ander, wat is beter, wat is moeilijker...? Wel, voor het begin kan ik in mijn eigen naam spreken. Ik voel me vaak eenzaam. Vooral in Belgrado. In zo`n grote stad waar iedereen zijn eigen leven leidt en lijkt net als hij voor niemand anders zorgt. Voor mij is het een beetje treurig. Dat is de een van de redenen waarom ik me in Belgrado zo voel. Maar het heeft niet alleen met Belgrado te maken, het gebeurt ook als ik op een andere plaats ben.
Maar alleen ben ik echt niet vaak. Ik woon niet alleen, ik heb vrienden, vriendinnen, ik heb mijn broer, mijn zus, een vriend...ik ben zelden alleen, maar zelfs wanneer ik met veel mensen ben, voel ik me soms eenzaam en dat vind ik slecht. Ik weet niet of zo`n lelijke gevoel ooit genezen kan worden...