Leugens

Leugens...net als magie, zouden ze misschien in witte en zwarte verdeeld kunnen worden. Ik denk dat iedereen dat doet (liegt). Soms zeggen wij leugens zonder dat wij daarvan bewust zijn. Vaak zonder een slechte doel, alleen maar om iemand anders niet ongelukkig, triest of ontevreden te maken. Wij denken dat wij daarmee iets goeds doen, iemand anders helpen. Maar meestal is het niet zo. Hoewel het voor een bepaalde tijd beter lijkt te zijn dan als wij de waarheid gezegd hebben, na die periode, als elke waarheid/werkelijkheid “ontmaskerd” wordt, komen er allerlei problemen, moeilijke situaties voor.
Sommige mensen voelen zich zelfs slechter als ze anderen (vrienden, familie of wie dan ook) liegen zodat die anderen niet een lelijke waarheid zouden horen, hoewel ze niets zlechts willen doen, hoewel ze alleen maar het mooiste wensen voor die mensen hebben. En dat maakt hem het probleem. Ze weten dat het niet goed is, maar ze gaan daarmee vooruit. Die zijn zgn. Witte leugens...leugens met een goede, leuke bedoeling... Maar, in ieder geval- met een slechte resultaat...
En, wat de “zwarte” leugens betreft, iets meer in de volgende blog...voor de geïntereseerden... :)

Goede en slechte boeken

Wij lezen vaak alleen maar om zicht te ontspannen. Maar, hoewel we dat alleen met die doel doen, spreken wij ook vaak over de waardigheid van die boeken. We denken vaak dat sommige daarvan niet voor een opgeleid mens geschikt zijn, we vinden ze niet “goed”. Maar, waarom is dat belangrijk? Ik denk dat een boek niet slecht kan zijn, in ieder kan je iets gebruikbaars vinden, jij kan misschien daarmee eens of niet zijn, maar in elke geval doet het je over bepaalde dingen denken. Misschien zijn niet alle waardevol genoeg om bij een “nationale literaire lexicon” toe te voegen, om in een school, op de les, bestudeerd te worden, maar voor een persoon, individu, kan elk boek dat hij leuk, interessant vindt, goed zijn. Ik zie geen doel om iemands keuze te bekritiseren. Alles dat je een plezier doet tijdens het lezen, of daarna is voor je waardevol, hoewel de anderen het goed of “slecht” vinden.

Sandra Bullock heeft een nieuwe vriend!

Waarom zijn mensen soms met de beroemden zo gefascineerd? Wat vinden ze er zo bijzonder, ongewoon in? Soms heb ik het gevoel dat ze hen, die bekende mensen, als iets bovennatuurlijks beschouwen... Misschien begrijp ik het niet omdat ik niets speciaals daarin vind, omdat het voor mij bijna van geen belang is, omdat ik geen belangstelling daarvoor heb. Maar ik zou dat graag willen weten...

Waarom zou iemand geïntereseerd daarin zijn wat prinses Kate voor haar ontbijt gegeten heeft, waar Jennifer haar vakantie doorgebracht heeft, welke dame de mooiste jurk voor de Academy Award had enz.? Mensen besteden veel aandacht daaraan. Zulke teksten, web pagina`s met zulke nieuws zijn echt heel bezocht.
“Demi Moore (49) liet oog vallen op Zac Efron (24)”, grote titel, kennelijk belangrijk nieuws. Maar wat heeft het met ons te maken, waarom zou het iemand interesseren? Nog èèn ding dat ik, denk ik nooit, begrijpen zal!